Het was weer gezellig druk in Raalte en Hein en Toos zaten bij de Parabool te genieten van een bakje cappuccino. Daarvoor moesten ze wel naar Raalte want de “koffiehoek” bij de Parabool in Mariënheem laat nog even op zich wachten. Over de markt liep een sjofel geklede man met een oude fiets aan de hand. Het hondje wat hem vergezelde keek hem vragend aan: “welke kant gaan we op baas”? scheen hij te vragen. Het baasje zette zijn fiets tegen een bankje, ging zitten en staarde voor zich uit.... waar moest hij naar toe?

Hein zat samen met Toos naar het journaal te kijken. De nieuwslezer gaf uitleg, dat er ook dit jaar in Friesland weer enige discussie was, of er wel of geen geen kievitseieren geraapt mochten worden. Onwillekeurig gingen de gedachten van Hein even terug naar zijn jongensjaren en het "eieravontuur" wat hij in die tijd beleefde.

Hein en Toos zaten weer aan de koffie. Hein met een beetje melk en een schepje suiker en Toos met alleen een beetje melk. Voor allebei was er een beschuit met kaas, geen gewone beschuit maar van die waldkorn beschuiten, met van die volle graankorrels die zo lekker achter het kunstgebit plakken en die je er niet vanaf kunt krijgen zonder het gebit uit de mond te nemen.

Wie kende hem niet, de in Boetele en omstreken wereldberoemde taxi van Teuntie Haarman. Teuntie had geen auto en had een hekel aan fietsen. Daarom ging hij altijd op zijn trekkertje naar Raalte-dorp, om zijn dagelijkse boodschappen te doen en op zondag een eindje toeren.