- T. J. van Tismiewat
- Vanheurnzeng
Een beetje verlaat, zaten Hein en Toos aan de koffie. Normaal was het koffietijd zo rond half elf, maar vandaag was het al elf uur geweest. Hein had het idee dat het plakje gemberkoek vandaag ook dunner was, als wat hij normaal gewend was, maar dat kon ook verbeelding zijn. Toos had er waarschijnlijk al rekening mee gehouden, dat de eetlust van Hein om 12 uur soms niet optimaal was en een dikke plak koek zo vlak voor het eten zou daar geen goed aan doen.
Hein was nog een beetje “nosterig” van gisteren. Niet dat hij kwaad was of zo , maar gewoon “niet goed te passe.” En van het naar buiten kijken werd je ook al niet vrolijk. Het was echt “grienderig” weer met een zo’n kille vochtige oostenwind. Het begon gisteren allemaal nog zo goed, het zonnetje scheen en zijn humeur was helemaal top. Hij had met Toos een flinke wandeling gemaakt. Het “rondje Mariënheem” met z´n 4 ommetjes in een grote boog rond het dorp doet het nog altijd goed. Onder de cappuccino bij de Bagatelle, zagen ze een auto voorbij komen met daarin een vrolijk zwaaiende sinterklaas met echte zwarte pieten. Niks mis mee zou je zeggen. Tot ze ongewild mee moesten luisteren, met een discussie tussen twee echtparen aan het tafeltje naast hun. De meest onzinnige argumenten over wel of geen zwarte piet en roetveegpiet en witte piet, werden ter sprake gebracht zonder dat de een naar de ander luisterde. Het leek wel of het er alleen maar ging om wie het hardst kon schreeuwen. De ober had al eens een keer heel voorzichtig gevraagd of ze nog iets wilden drinken, maar ook dat bedaarde de gemoederen niet. Het gekke van de situatie was dat de echtparen het onderling ook niet eens waren met elkaar. De vrouw van het ene stel was het eens met de man van het andere stel en omgekeerd. Het was dus een soort “vreemd gaan in het openbaar” waarvan alle gasten volop mee konden genieten. Een onzinnige discussie, waar je niet goed van werd en te gek voor woorden.
Terwijl Hein een hapje van zijn dunne plakje gemberkoek nam rinkelde zijn mobieltje en gaf aan dat er een “appje” binnen kwam. : Opa waar zaten jullie zaterdag, we hebben met 4-3 gewonnen en o ja …. die droge worst die ik van jou heb gewonnen, daar mogen jullie wel alvast een stukje van opeten , dan kom ik met sinterklaas de rest wel op halen. Hein vrolijkte helemaal op, en zei tegen Toos “Het blijft toch mooi die sinterklaastijd en het maakt niet uit, of de pieten nu zwart of bruin of wit zijn, want een ding blijft zeker”
“Eerlijk zullen we alles delen zelfs een droge worst”
- T. J. van Tismiewat
- Vanheurnzeng
Ze hadden er al weer een flinke wandeling opzitten, Hein en Toos met een paar kleinkinderen. Over de Eelerberg, langs de boksloot en dan met een grote boog terug naar Krönnenzommer in Hellendoorn. Een van de mooiere wandelroutes in ons prachtige Salland Alhoewel de allermooiste wandelroute vonden ze toch wel een rondje langs de ijssel bij Fortmond als de meidoorn in bloei staat, al staat een wandeling langs de “buitenring” van de Mariënheemse ommetjes ook heel hoog op hun top tien lijst van mooie wandelroutes.
- T. J. van Tismiewat
- Vanheurnzeng
Een beetje voorover geleund aan de keukentafel zaten Hein en Toos herinneringen van vroeger op te halen zo van : Weetje nog wel Toos ? "We hadden ons er al weken op verheugd en eindelijk was het dan zover. De hele school compleet met alle onderwijzers en begeleidende ouders gingen samen een dagje uit. De tweede wereldoorlog was nog maar net voorbij dus was het zuunigjes aan doen. Het hoofd van de school, meester Claessen, had hoogstpersoonlijk het vervoer voor die dag geregeld. 9 of 10 paarden met wagens had hij nodig om de hele meute te kunnen vervoeren. Waar de reis naartoe ging was alleen bekend bij de "koetsier"van de platte wagen en de onderwijzers.
- T. J. van Tismiewat
- Vanheurnzeng
De wintertijd is weer ingegaan, in de winkeletalages worden de eerste kerstbomen al weer opgetuigd, en dus zal het niet zo lang meer duren dat we sinterklaas weer in gaan halen. In de tijd dat de pieten nog zonder discussie zwart waren van het roet en dat ze gewapend met een roe en jutezak op zoek gingen naar stoute kinderen, hadden zo tegen eind oktober de winkeliers in Mariënheem hun jaarlijkse overleg al weer achter de rug. Er werden dan weer afspraken gemaakt in welke volgorde ze dat jaar hun traditionele “sunterklaosaomd” zouden organiseren. “Sunterklaosaomd” was de benaming van een spelletjesavond waar de nodige krentenbroden, taarten, droge worsten, speculaaspoppen en verder alles wat er in de kruidenierswinkels te koop was, werden ingezet als prijs bij de wedstrijd spelletjes.