De lucht is grijs en de aanmeldtafel staat onder het afdak bij de Schalm. De eerste wandelaars voor vandaag melden zich. Mevrouw weet “er kòmt slecht weer” maar laat zich er niet door tegenhouden en gaat samen met meneer een mooie tien kilometer tegemoet, door het Boetelerveld. Mocht het inderdaad slecht worden, bellen ze de organisatie. Ook de volgende wandelaars worden attent gemaakt op de dreigende lucht: als het te erg wordt, halen we jullie op!”
Twee vaders worden aangewezen als ‘tempobepaler’ en ‘drijver’ en krijgen een fluo-geel hesje. Ze snappen de bedoeling: “we moeten de kudde bij elkaar houden toch.” Alle wandelaars krijgen weer een feloranje hesje aan voor goede zichtbaarheid en voor de ‘jeweetmaarnooit’ is het Rode Kruis er weer met twee vrouw sterk. Ze arriveren als een gevallen mini-dame alweer vrolijk rondhuppelt. De jongedame die gister de enkel had bezeerd had het toen wel uitgelopen, maar blijft vanavond thuis in verband met een dansvoorstelling komend weekend. Overigens schijnt één van de RodeKruismedewerksters invloed te hebben op het weer want “altijd als ik kom is het slecht weer”. En als het waait, vertonen kinderen stormachtiger gedrag.
.Met af en toe een paar regendruppels is het toch tijd om te gaan lopen met zijn allen! De kinderen wordt nogmaals duidelijk uitgelegd dat ze tussen de 2 gele hesjes en de 2 gele achter blijven moeten blijven.
We hebben er vandaag echt Nederlands weer bij: regen aan één stuk door. Meestal miezert en druppelt het, maar voor de pauze toch ook echt regen-regen. De oranje stoet loopt als een kudde dichte bij elkaar en de koppies hebben capuchons. De dame die gister als laatste, achter de stoet aan bij het rustpunt kwam, is er nu net voor de stoet uit. Zij lat zich met een lange poncho niet uit het veld slaan. Dan komen de verzopen katjes. Maar die kennen de routine: een stempel halen en dan drinken en iets lekkers. De tafels en stoelen onder de paviljoentent zijn vandaag extra welkom. Zr zijn er die natte voeten hebben gekregen, vooral door het lange gras. De grond was niet echt zompig gelukkig. Vandaag werd onderweg al wel vaker naar de pauze gevraagd! De ene ouder jongleert met twee koffiebekers, terwijl de ander in de rugzak zoekt. Een soepele samenwerking en vandaag extra genieten van de warme koffie.
Wickypakjes kun je met een plof pletten voor extra pauze-pret. De oren krijgen geen rust in de pauze door het vertoon van tussen tanden fluiten. Tijd om weer te gaan lopen! Na de pauze regent het nog maar zachtjes. Met hernieuwde energie gaat de stoet verder. Achteraan onze met paraplu bewapende fotograaf, die ook vandaag weer mooie plaatjes heeft geschoten. Waar de kinderen weer net onderweg zijn, is onze solo-wandelaarster alweer bijna terug om tot morgen haar hesje in te leveren. In de stoet was het de tweede helft rustiger, sommige kinderen hadden een handje nodig. Maar het werd droog! “Moe maar voldaan de tweede dag volbracht!, meldt een moeder van een kleine wolf Op naar een warme douche of bad, lekker naar bed en morgen de laatste dag alweer!
| DW3D - Dag 1 | DW3D - Dag 2 |
 |
 |