Alles staat klaar, de vrijwilligers zijn er klaar voor en de eerste wandelaars melden zich. Het is perfect wandelweer: half bewolkt en af en toe een zuchtje wind. Er zijn fel oranje hesjes voor de zichtbaarheid en het rode kruis is paraat voor de jeweetmaarnooit, met de insteek “we hopen niks te hoeven doen”!
Een tweetal gaat als eerste de tunnel door om tien kilometer te lopen en na 3 jaar hebben zij daarmee het spits afgebeten! Er druppelen nog enkele 10-kilometerlopers binnen. Er is veel afwisseling in de route, ook mooie historisch aanvoelende stukjes. Er zijn ook aardig wat onverharde stukken dus de beenspieren zijn nu alvast goed getraind voor de volgende dagen!
Ondertussen wacht veel jeugd ongeduldig
.bij de ingang van de tunnel voor de route van 5 kilometer – zoveel energie, ze zouden al bijna terug kunnen zijn! Een kleine speelblessure werd nog even door professionele inspectie van de vakkundige dames van het rode kruis weggeblazen, dan start de stoet oranje hesjes!
Eerst door Mariënheem-dorp, vervolgens het Midzomerpad op. Er volgt een mooi stuk door de bosjes - met de vraag, gaan we door het heksenbos?- en door het lange gras tussen de weilanden, prikkels en brandnetels vermijdend. De energieke jeugd rent over de weg, slingert langs de watergang, vlucht voor een zwanenkoppel met jong.
Je hoort de wulp, voelt het zachte briesje, ziet een haas als je goed oplet, ruikt het vers gemaaide gras en na een stempel gehaald te hebben bij het rustpunt: proeft Wicky en een appel of krentenbol. De ouders staan erbij en kijken er naar, genietend van de aanblik en van de koffie of thee. Een moeder meldt “niks bijzonders gebeurd, houden zo!” Nog over de Steege en de Wissinkweg en dan zit deze vijf kilometer erop. Vanuit zien hoe gezellig en mooi het was? HIer vindt u de foto's ! Er was veel geklets en een goede sfeer, meldt een vader. “De kop is er af; nog maar 10.000 meter te gaan…”