Er werd gewerkt aan de kerk. Heel goed natuurlijk. Probleem was alleen dat er ook aan de klok werd gewerkt en dat was op een andere locatie. Talloze malen ben ik langs de kerk gefietst en gereden, kijkend naar de klok die er niet was. Soms gewoon om te kijken hoe laat het eigenlijk was – was het een mooie tijd om na de gedane boodschappen koffie te drinken? Ja, natuurlijk. Dat is het altijd. Soms om te kijken of ik nog een beetje op tijd op school was om de kinderen te brengen of te halen. Dat haalt ook weinig uit, ik heb immers nog geen vijf minuten geleden daarvoor thuis ook al op de klok gekeken. Maar toch: ik miste hem. Ik was dus erg verheugd toen de klok er weer hing. Mariënheem was en is weer bij de tijd.
Terug in de tijd ben ik ook geweest. Eerst bij de opgraving in Dalfsen, wel dik drieduizend jaar oude vondsten. Prachtig vond ik het. De geschiedenis wordt levend gemaakt door zoiets te zien. Terug in de tijd waande ik me ook op vakantie in Frankrijk. Op de weg naar Frankrijk moet je eerst België passeren. De wegen daar voelen soms ook oud – dat hobbelt. Nogal. Dan denk je soms ook terug in de tijd te zijn, tot er een automobilist die denkt de tijd te snel af te zijn je voorbijraast. De aanleiding voor de vakantie in Frankrijk was de uitnodiging voor een feestje van een oude vriend – hij is niet alleen net iets ouder, maar de vriendschap stamt van een half leven geleden. Ook mijn broer was daarvoor uitgenodigd, en voor het eerst sinds onze kindertijd waren we weer samen op vakantie. Hartstikke gezellig – als vanouds, maar dan zonder de kinderlijke broer-en-zus-ruzies. We reisden terug in de tijd, door de tijd, door in mooie oude kastelen rond te wandelen, in kerken of in een crypte, of in de oude straatjes. Mooie oude bruggen, watertorens, kastelen bij de vleet. En dan weer terug reizen naar hedendaags Nederland en Mariënheem. Ik had mijn Overijssel toch ook wel een beetje gemist.
Op de derde dag weer thuis krijg ik slecht bericht over een oom die zeer onverwacht met grote spoed naar het ziekenhuis is gebracht en daags erna helaas is overleden. Hij is uit de tijd gegaan. Waar ik vandaan kom, gebruiken ze deze prachtige uitdrukking niet, die zoveel uitdrukt – zijn tijd is ten einde, maar ook: hij is voorbij de tijd, voor hem is de tijd zoals wij die kennen niet meer van belang. Goede reis, lieve oom. We gaan je erg missen. Kom nog eens langs in onze dromen, om samen oude tijden te herinneren.
Je humor leeft voort – die was tijdloos.