Anique uut Liemt

Lang, heel lang geleden, was er eens, heel ver weg, een groot en machtig land. Niet zo ver dat mensen niet in ons kouwe kikkerlandje konden komen, maar wel zo ver dat het ze een paar maanden lopen kostte. Naarmate de geschiedenis vorderde en het minder lang geleden was, lag het land reisgewijs gezien ook minder ver. Maar zoals het gaat met grote machtige landen: òf ze willen nog groter en machtiger worden òf ze hebben jaloerse buren, òf allebei.

Anique uut Liemt

Misschien had u er ook al rekening mee gehouden: een hittegolf in de zomer. Ik had maar alvast gezorgd voor wat luchtige zomerjurkjes. Dat die hittegolf niet kwam is jammer voor die jurkjes, maar verder kon ik ‘m missen als kiespijn. Er zullen genoeg anderen zijn die de hoge temperaturen en overvloed aan zon warm verwelkomd zouden hebben, maar het weer laat zich niet sturen. Het laat zich amper voorspellen.

Anique uut Liemt

In de tuin zitten, met een koud drankje in de hand, een hommel die traag voorbij zoemt, een vlinder die van bloem tot bloem fladdert, onder een warm zonnetje en misschien een heel zacht briesje – dat is het zomergevoel. Op de achtergrond de bel van de draaimolen en muziek vanuit de tent op het terrein van het Midzomerfeest. Twee weken ná het werkelijke midzomerpunt dan. En gelukkig maar, want doordat het twee weken was uitgesteld in de hoop dat er voldoende versoepelingen zouden zijn, hebben we weer een fysiek feest!

Anique uut Liemt

Bij deze titel kan men zich natuurlijk van alles voorstellen. Wortels om te eten. Van die oranje, waar je oranje van wordt als je er serieus veel van eet. Ik kan het weten, de gele schmink was wel eens niet zichtbaar op mijn gezicht. Die eetbare wortels zijn er ook in geel, wit en paars, maar de oranje variant vinden we het meest in de supermarkt.