Dat is nog een hele exercitie: van het ene soort smartphone naar het andere soort. De snelstartgids in het Slowaaks en online handleiding van 114 pagina’s helpen mij niet heel snel. Sowieso moet ik vanvoren af beginnen en dat is al een hele uitdaging, want De Oude was een krijgertje van familie dus al ingewerkt.
Wat moet een telefoon vooral kunnen: bellen. Naar je halve trouwboekje bijvoorbeeld. Maar de simcard dateerde nog van voor zijn mobieletelefonie-leven, dus zijn nummer stond er niet in. Ik vond het al heel wat dat ik dat nog uit mijn hoofd wist. Nu nog uitvinden hoe ik al die al heel lang uit het oog verloren contacten van die simcard af en de nummers van mijn huidige vriendjes en vriendinnetjes in De Nieuwe krijg.
Volgende punt: sms-en. Wel, dat werkt, want mijn mobieletelefonieprovider had zich reeds gemeld. Een test mijnerzijds naar reeds slapend halve trouwboekje had ook gunstig resultaat ... technisch gezien dan. Of halve trouwboekje het erg apprecieerde valt te betwijfelen.
Volgende punt op de prioriteitlijst: WhatsApp. Sms-en dus, maar dan gratis en het kan ook nog met hele hordes contacten tegelijk. Maar denk je nou dat ik die o zo belangrijke app gevonden krijg? Nee. Wel allerlei dingskes die daarbij zouden horen en ik niet wil. Na wat onderzoek op de pc zie ik dat ik via het verkeerde icoontje zocht. Na installatie heb ik ook fluks de hordes terug, maar meer ook niet: ik moet al mijn buitensimse contacten immers nog op De Nieuwe zien te krijgen.
Zo’n smartphone, die lijkt toch echt veel slimmer dan ik ben. Gelukkig doen de wekker èn het high-tech slaap- dan wel ontspanningsappje op De Oude het ook prima zonder simcard. En De Nieuwe kan uit. Zo slim ben ik dan zelf nog. Vanuit een donker, ver na middernachtelijk Mariënheem wens ik u allen welterusten!