Zeg eens eerlijk, krabt u zichzelf ook even achter de oren omdat u ineens denkt aan die ene hoek, tafel, ruimte waar de rommel vanzelf naartoe lijkt te wandelen? Ik heb er niet één! Eerlijk waar! Ik heb er helaas een paar meer dan één. Eens in de zoveel tijd krijg ik het op mijn heupen en dan is er een plekje waar mijn opruimwoede toeslaat. Mocht dat toevallig de kamers van de kinderen betreffen geef ik ze een week de tijd om zelf op te ruimen. Daarna volgt de methode ‘wasmand’: daar gooi ik alles in wat niet opgeruimd is. Dan hebben ze nog een dag (in de praktijk een week) en daarna volgt de vuilniszak voor alles wat niet opgeruimd is. Dan is het namelijk wel zover dat de woede toch wel bijna letterlijk is.
Ik heb zelf natuurlijk ook van die plekken waar ik dingen even parkeer om later op te ruimen. En daar komt dan nog iets bovenop. Dan pulk ik er iets onderuit wat ik even nodig heb en dat belandt dan weer op diezelfde stapel. Ik heb ook zo van die dingen dat ik me eerst stevig afvraag wáár ik dat het beste op kan bergen. Die dingen belanden dan na een aantal maanden stapelliggen ook wel eens gewoon in de kliko.
Soms lukt het opruimen heel goed. Zo goed, dat ik naderhand niks meer terug kan vinden. Het hele huis gaat dan weer op zijn kop voor net dat ene ding dat ik dan nodig heb. Ik kan het net zo goed niet doen, het is toch onvindbaar tot ná het moment dat ik het nodig heb. Dan is de gelegenheid of het evenement voorbij en dan stuit ik er zomaar vanzelf op. Dan ruim ik het netjes op voor de volgende keer .... herhaal.
Nou ben ik ook astrologe, en eens in de zoveel tijd lijkt het alsof de planeet Mercurius ‘achteruit loopt’. Technisch verhaal met draaiïng van de aarde enzo, maar in ieder geval gaat dat vaak tegelijk met stroever lopend verkeer, miscommunicatie, verlate postbezorging, vastlopende computers enzo. Maar het is ook een uitstekende periode voor contact met oude vrienden en herinneringen ophalen, archiveren van je al dan niet digitale post en voor het opruimen van je stapels!
Dus. Op het moment hebben we zo’n periode. Ik ruimde (stomtoevallig – of niet?) de mail op, kwam wat tegen over de columns op marienheemonline en zag dat ik vandaag weer een stukkie mocht inleveren. Ik open Word en begin te tikken. Hierbij. En nu ga ik een paar hoeken met rommel aanvallen.